Giovanni Hakkenberg
Giovani Hakkenberg woonden in Soerabaja, dé marinehaven van Java toen hij op 17-jarige leeftijd zich samen met tien broers en neven vrijwillig aanmelden bij de Nederlandse Marine om in Europa tegen de Duitsers te gaan vechten. Hakkenberg kwam in februari 1941 in dienst als lichtmatroos en na drie maanden werd hij geplaatst op Hr. Ms. Soerabaja; waar hij zijn nautische opleiding kreeg.
Hr. Ms. Kortenaer
Aan boord van Hr. Ms. Kortenaer nam hij als jongste matroos op 27 februari 1942 deel aan de Slag in de Javazee. De Kortenaer werd getorpedeerd en zonk binnen een paar minuten. Hij was een van de 104 overlevenden die door de HMS Encounter werden opgepikt en naar Soerabaja gebracht. Op 8 maart 1942 capituleerde Nederlands-Indië en Hakkenberg kwam in een krijgsgevangenkampen. Hij werd te werk gesteld aan de beruchte Birma-spoorlijn. Aan het einde van de oorlog woog hij nauwelijks veertig kilo. Hakkenberg gaf zich na zijn herstel, samen met twintig vrienden, op voor de marine bewakingsafdeling in Batavia.
Na de oorlog
Hoe het verder ging na de oorlog vertelde hij in een interview met Ellen Lock in september 2012:
“In mei 1946 meldde ik me vrijwillig bij de Veiligheids Dienst Mariniers Brigade als tolk, omdat ik goed Maleis, Javaans en Madoerees sprak. Ze benoemden me echter meteen tot sergeant van een Indische en Ambonese mariniersbrigade. We vochten zowel tegen de vrijheidsstrijders als tegen het nieuw opgerichte Indonesische leger om de orde te handhaven op Oost-Java van september 1947 tot mei 1949. Omdat ik het gebied en de gewoonten goed kende uit mijn jeugd en de talen sprak, probeerde ik ook vaak tot vreedzame oplossingen te komen. Het liefst ging ik alleen op pad om inlichtingen in te winnen en om zelf te onderhandelen met de kamponghoofden. Zo kon ik sommige bendeleiders arresteren.”
Een echte held
Voor vijf acties kreeg Hakkenberg de Bronzen Leeuw van Prins Bernhard in 1950 en in 1951 benoemde Koningin Juliana hem in Curaçao tot Ridder der 4e klasse in de Militaire Willems-Orde, de hoogste Nederlandse dapperheidsonderscheiding.
Gedreven door een meer dan gemiddeld gevoel voor doel, rechtvaardigheid en een oprechte liefde voor zijn land ging Hakkenberg onbevreesd een bijna persoonlijke strijd aan met de bendes en guerrilla’s in het gebied waar hij verantwoordelijk was voor het herstellen van rust en orde tijdens de chaos van de Indonesische revolutie. Om dezelfde redenen zorgde hij ervoor dat de Nederlandse soldaten de mensen goed behandelden.
